Strażnik emocji - ciało migdałowate

Titania · June 17, 2022

STRAŻNIK EMOCJI - CIAŁO MIGDAŁOWATE

Zastanawiałeś się kiedyś dlaczego, gdy czujemy się smutni, to płaczemy, a gdy szczęśliwi, to się uśmiechamy?

Dlaczego, gdy czujesz strach Twoje ciało przygotwuje się do obrony czy ucieczki?

Każdy śmietelnik posiada strukturę anatomiczną, która jest odpowiedzialna za wiele z tych mechanizmów działania, a jest to właśnie ciało nigdałowate!

LOKALIZACJA

Ciało migdałowate to grupa jąder będąca częścią układu limbicznego. Zlokalizowane jest ono pomiędzy skroniowym biegunem półkuli mózgu a rogiem dolnym komory bocznej. Ze wszystkich struktur systemu nerwowego ciało migdałowate jest najintensywniej związane z reakcjami emocjonalnymi na pojawiające się bodźce.

Ciało migdałowate mierzy około 15 mm średnicy. Kształtem przypomina migdał, stąd jej nazwa. Struktura całego ciała migdałowatego jest niejednorodna. Jego jądra można podzielić ze względu na przebieg włókien, strukturę chemiczną oraz wygląd histologiczny.

MECHANIZM DZIAŁANIA

Pewien mężczyzna w Anglii zjadłszy posiłek w położonej nad kanałem kawiarni, poszedł na przechadzkę. Kiedy schodził po kamiennych stopniach na brzegach, ujrzał nagle dziewczynę wpatrującą się w wodę z zastygłą w przerażeniu twarzą. Zanim zdążył pomyśleć, dlaczego to robi, wskoczył w marynarce i krawacie do wody. Dopiero tam zdał sobie sprawę z tego, że dziewczyna patrzy z przerażeniem na kilkuletnie topiące się dziecko i uratował malca.

Co spawiło, że skoczył do wody, zanim pomyślał, co robi?

Najprawdopodobna odpowiedź kryje w działaniu o działaniu ciała migdałowatego.

Odkrycie natury emocji, którego dokonał LeDoux, ukazuje jak architektura mózgu nadaje ciału migdałowatemu wpływową pozycję emocjonalnego strażnika, ktory może zaalarmować cały mózg i zawładnąć nim w chwili potrzeby. Badania dowiodły, że sygnały sensoryczne wysyłane przez oko czy ucho do mózgu płyną najpierw do wzgórza, a potem przez pojedynczą synapsę do ciała migdałowatego; drugi sygnał ze wzgórza, skierowany jest do nowej tkanki, mózgu myślącego. To połączenie pozwala ciału migdałowatemu na rozpoczęcie reakcji na impulsy czuciowe przed wkroczeniem do akcji nowej kory, która przepuszcza informacje uzyskane z narządów zmysłów przez kilka poziomów połączeń mózgowych, zanim w pełni je pojmie i na koniec przystąpi do lepiej obmyślanej i przygotowanej reakcji.

Badania LeDoux mają przełomowe znaczenie dla zrozumienia życia emocjonalnego, ponieważ jest to pierwsza praca ukazująca drogi nerwowe uczuć omojające nową korę.

EMOCJE

Uczucia, które obierają ową bezpośrednią drogę prowadzącą przez ciało migdałowate, obejmują nasze najbardziej prymitywne i najsilniejsze emocje. Odkrycie tego połączenia w dużym stopniu wyjaśnia, dlaczego emocje biorą często górę nad rozsądkiem.

Ciało migdałowate musi przy wytwarzaniu swych reakcji emocjonalnych całkowicie polegać na sygnałach płynących z kory. Korzystając z owej bocznej, awaryjnej drogi, może ono uruchomić reakcję emocjonalną już w momencie, kiedy dopiero zaczyna działać połącze nie między nim a korą. Ciało migdałowate może skłonić nas do działania już wtedy, kiedy wolniej reagująca ale lepiej poinformowana - nowa kora opracowuje dopiero swój bardziej subtelny plan akcji.

UKŁAD EMOCJONALNY

Z anatomicznego punktu widzenia - układ emocjonalny może działać niezależnie od nowej kory. Niektóre reakcje i pamięć emocjonalna mogą kształtować się bez żadnego udziału świadomości i rozumu. Ciało migdałowate może przechowywać zasób wspomnień i reakcji, które odtwarzamy, nie zdając sobie w pełni sprawy, dlaczego właśnie tak się zachowujemy, ponieważ droga na skróty biegnąca do niego ze wzgórza zupełnie omija korę. To obejście kory zdaje się pozwalać ciału migdałowatemu na pełnienie roli przechowalni dążeń i wspomnień emocjonalnych, których nigdy nie jesteśmy w pełni świadomi. Le Doux wysuwa hipotezę, że owa ukryta rola, jaką pełni w funkcjonowaniu pamięci ciało migdałowate, wyjaśnia takie dziwne reakcje jak np. stwierdzona w pewnym eksperymencie, skłonność ludzi do preferowania dziwacznych kształtów figur geometrycznych, które wyświetlano im tak szybko, że w ogóle nie byli świadomi tego, że je widzieli.

WŁASNE EMOCJE

W pierwszych kilkutysięcznych sekundy postrzegania czegoś nie tylko nieświadomie pojmujemy, co to jest, ale także decydujemy, czy się to nam podoba czy nie; "poznająca nieświadomość" zapoznaje naszą świadomość nie tylko z istotą tego, co widzimy, ale również z opinią o tym. Nasze emocje mają swój własny umysł, który może mieć poglądy zupełnie niezależne od umysłu racjonalnego.

DYSFUNKCJE CIAŁA MIGDAŁOWATEGO

Usunięcie lub uszkodzenie (np. w wyniku zabiegów chirurgicznych, udaru lub przebytych infekcji) tej niewielkiej części mózgu znajdującej się pod płatami skroniowymi powoduje wiele zaburzeń emocjonalnych:

> utratę lęku,

> żarłoczność,

> próby zjadania obiektów niejadalnych,

> niemożność rozpoznawania znajomych twarzy i przedmiotów,

> unikanie kontaktu wzrokowego,

> wycofanie się z kontaktów społecznych,

> brak zdolności koncentrowania uwagi,

> utrara zdolności oceny mimiki twarzy,

> hiperseksualność (zespół Kluvera-Bucy’ego).

Źródła: 1, 2, 3, 4, 5.